,,MAŁY ZUCH”

Mam dwie rączki i dwie nóżki,
małą główkę i paluszki.
Mam ramionka i mam brzuch.
Taki ze mnie MAŁY ZUCH![1]

„Mały zuch” (Gabriela Gąsienica)
„Ten dzień był inny niż wszystkie do tej pory… Franuś trzymał mamusię mocno za rękę, stali przed kolorowym budynkiem. To wielki dzień – pierwszy dzień Frania w przedszkolu. Mama, tata, ciocia Ula i babcia Zosia też kiedyś chodzili do przedszkola. Franio o tym wiedział, bo opowiadali mu różne śmieszne historie z dzieciństwa… To dlatego tak bardzo chciał zostać przedszkolakiem! Ale dzisiaj już chyba nie chciał… Martwił się, jak to będzie bez mamy…
– Mamusiu… Ja nie chcę tam iść! Możesz zabrać mnie do domu?
– Franiu, ja idę do pracy, a  ty idziesz do przedszkola. Jestem pewna, że poznasz super kolegów i koleżanki, a pani nie pozwoli ci się nudzić. Przecież zna tyle fantastycznych zabaw!
Gdy wchodzili do szatni, po policzkach Frania spływały małe łezki…
– Cześć, jestem Tomek. – Franek usłyszał nagle głos kolegi siedzącego obok. – Pobawimy się razem?
Na twarzy chłopca od razu pojawił się uśmiech. Złapał Tomka za rękę, pomachał mamusi na pożegnanie i razem z nowym kolegą przekroczył próg przedszkolnej sali. Tomek od razu podbiegł do wielkiej skrzyni… Franek zrobił to samo. W tej skrzyni ukrywały się drewniane tory, kolorowe wagoniki i lśniące lokomotywy. Do Frania i Tomka dołączyła też Hania. Już po chwili na dywanie wyrosły kolejowe drogi, tunele, mosty… Pędziły po nich kolorowe pociągi, a w przedszkolnej sali co chwila słychać było: „ciuch, ciuch, ciuch” lub głośny gwizd lokomotywy: „uuuuuuuuuu”.
Okazało się także, że Tosia przyniosła do przedszkola wielki pluszowy samolot! Pozwoliła się nim pobawić Franiowi przez chwilę… Razem z Tomkiem latali nad zbudowaną trasą dla pociągów.
Potem pani zaprosiła ich do wspólnej zabawy w kole, do malowania farbami i lepienia z plasteliny. A gdy Franio poczuł, że zaczyna mu burczeć w brzuszku, na stole czekał już pyszny obiad, który wszyscy zjedli ze smakiem. Po obiedzie przyszła po Frania mama.
– Mamo, mamo! Nie zgadniesz! Wiesz, ile zabawek mamy w przedszkolu? Pociągi… i tory… A Tosia dała mi się pobawić swoim samolotem! – wykrzyczał Franio jednym tchem, wpadając do przedszkolnej szatni.
– To chyba znaczy, że nie nudziłeś się w przedszkolu, co? – powiedziała mama, ściskając Frania na powitanie.
– Tu nie można się nudzić! – oznajmił Franio. I zaraz spytał: – Czy jutro też przyjdę do przedszkola?
– Oczywiście – rzekła z uśmiechem mama. Była bardzo dumna ze swojego małego zucha”.[2]

Celem programu wychowawczego przedszkola jest wsparcie wielopoziomowego rozwoju dziecka. Wsparcie to realizowane jest poprzez proces opieki, wychowania i nauczania, co umożliwia dziecku odkrywanie własnych możliwości, sensu działania oraz gromadzenie doświadczeń na drodze prowadzącej do prawdy, dobra i piękna. Realizacja programu odbywa się przy współpracy z rodzicami.

Program wychowawczy będzie realizowany w oparciu o następujące bloki tematyczne:

• W PRZEDSZKOLU:

– wdrażanie do uważnego poruszania się w budynku i w ogrodzie przedszkolnym,
– rozwijanie umiejętności komunikacji z dorosłymi i dziećmi,
– uświadomienie konieczności używania zwrotów grzecznościowych,
– kształtowanie poczucia przynależności społecznej (do rodziny, do grupy przedszkolnej oraz wspólnoty narodowej),
– kształtowanie pozytywnych postaw podczas zabaw, zajęć, uroczystości,
– kształtowanie odporności emocjonalnej (radzenie sobie w nowych i trudnych sytuacjach, podejmowanie prób kontrolowania swojego zachowania, rdzenie sobie ze stresem i porażkami,
– budowanie systemu wartości (wskazywanie dzieciom tego co dobre i złe),
– przestrzeganie umów i zasad.

• W SZATNI:
  – kształtowanie samodzielności w zakresie wkładania i zdejmowania odzieży i obuwia,
  – wdrażanie do utrzymania porządku w szatni (odkładanie odzieży, obuwia, rzeczy osobistych na wyznaczone miejsca).

• W SALI:
  – kształtowanie umiejętności zabawy i pracy w grupie w trakcie zajęć zorganizowanych,
  – rozwijanie umiejętności zgodnej współpracy i współdziałania w grupie podczas zabaw, uroczystości i podejmowanie prób rozwiązania konfliktów w drodze negocjacji,
  – wzmacnianie więzi grupowej,
  – wdrażanie do postępowania zgodnie z przyjętymi normami i zasadami,
  – wdrażanie do porządkowania otoczenia i dbania o nie,
  – rozwijanie empatii i właściwego reagowania na potrzeby innych,
  – rozwijanie umiejętności obdarzania uwagą nauczyciela i dzieci.

• W ŁAZIENCE:
  – poznawanie i przestrzeganie podstawowych zasad i zabiegów higienicznych na rzecz własnego zdrowia,
  – cierpliwe oczekiwanie na swoją kolej,
  – wdrażanie do bezpiecznego i prawidłowego korzystania z łazienki,
  – wdrażanie nawyków higienicznych – kształtowanie samodzielności w zakresie czynności fizjologicznych oraz higienicznych (mycie rąk i zębów z przestrzeganiem kolejnych etapów tych czynności, wycieranie nosa)

• PRZY STOLE:
  – poznanie zasad kulturalnego zachowania się przy stole podczas posiłków,
  – przestrzeganie zasad bezpieczeństwa podczas posiłków (prawidłowe posługiwanie się sztućcami, zachowanie prawidłowej postawy),
  – kształtowanie samodzielności oraz nawyków kulturalnego spożywania posiłków i właściwego zachowania przy stole,
  – przekazywanie i utrwalenie wiedzy na temat zdrowego stylu życia (wdrażanie nawyku spożywania zdrowej żywności),
  – kształtowanie i utrwalenie poprawnych nawyków higienicznych wśród dzieci związanych z kulturą spożywania posiłków.
• POZA PRZEDSZKOLEM:
  – uświadomienie konieczności dbania o bezpieczeństwo swoje i innych podczas spacerów, wycieczek, wyjazdów itp.)
  – unikanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu,
  – przestrzeganie zasad bezpiecznego przechodzenia prze jezdnię,
  – przestrzeganie umów związanych z korzystaniem ze środków transportu,
  – nieoddalanie się od grupy, reagowanie na sygnał nauczyciela,
  – zachowanie bezpieczeństwa podczas korzystania z urządzeń rekreacyjnych,
  – kształtowanie bezpiecznych relacji w stosunku do nieznanych osób.

Program wychowawczy „MAŁY ZUCH” skierowany jest dla dzieci 2,5 – 3 letnich i realizowany będzie podczas całego pobytu dzieci w przedszkolu, a jego treści będą integrować się z treściami edukacyjnymi. Zadania wychowawcze realizowane są w sposób ciągły przez nauczycieli poprzez odpowiedni dobór metod i form pracy, a także poprzez stosowanie środków wychowawczych wzmacniających pozytywne zachowania dzieci. Nauczyciele współpracują z rodziną dziecka w celu ujednolicenia oddziaływań wychowawczych. Dzieci zaangażują się we wspólne tworzenie i przestrzeganie Kodeksu przedszkolaka. Pracownicy niepedagogiczni wspierają działania nauczycieli.

Realizacja programu odbywać się będzie przy zastosowaniu różnorodnych metod pracy:

a) metody czynne – oparte na działalności dziecka:
– metoda ćwiczeń,
– metoda zadań stawianych dziecku,
– metoda kierowania własną aktywnością dziecka,
– metoda samodzielnych doświadczeń,

b) metody słowne:
– metoda żywego słowa,
– instrukcje i objaśnienia,
– sposoby społecznego porozumiewania,
– opowiadania, rozmowy,

c) metody percepcyjne – opierające się na obserwacjach:
– metoda przykładu,
– metoda pokazu i obserwacji,
– metoda uprzystępniania sztuki.

Nowatorskie metody nauczania:
– metoda ruchowej ekspresji twórczej R. Labana,
– pedagogika zabawy „Klanza”,
– logorytmika,
– techniki parateatralne: drama, pantomima, teatrzyk kukiełkowy, teatrzyk pacynkowy, zabawy paluszkowe,
– zabawy badawcze, doświadczania, obserwacje przyrodnicze,
– zabawy i ćwiczenia relaksacyjne.

Formy pracy:
-indywidualna,
-zespołowa,
-grupowa.

[1] https://blizejprzedszkola.pl/maly-zuch-opowiadanie,2,5830.html [dostęp: 02.05.2024].

[2] https://www.misuszatekwrzesnia.pl/artykuly/1338-maly-zuch-wiersz.html [dostęp 05.05.2024].